تربیت بدنی 6. تعریف ورزش پیلاتس: بررسی سیستماتیک
تعریف ورزش پیلاتس: بررسی سیستماتیک
خلاصهاهداف: توصیف ورزش پیلاتس بر اساس نوشته های قبلی همکاران و در مقایسه با تعریف های استفاده شده در مقاله ها با شرکت کنندگان سالم و افرادی با ناراحتی کم کمر.طرح: بررسی سیتماتیک از مقاله انجام شد. بررسی و تحقیقی در مورد پیلاتس با حداکثر داده های کتابخانه کوکران و مدلاین و شاخص های جمعی برای پرستاران و متفقین بهداشت و سلامتی و پایگاه اطلاعاتی فیزیوتراپی ، پروکوئست: منبع سلامت و بهداشت متفقین و پرستاران، پروکوئست: پزشکی و سلامت کامل، اسکوپوس، دیسک ورزشی و وب سایت علمی انجام شد. به عنوان نتیجه، مقاله ها ملزمند تا ورزش پیلاتس را توصیف کنند و آن را در مجلات علمی به زبان انگلیسی منتشر کنند. هیچ محدودیتی در کیفیت مقالات و یا در طراحی روش وجود ندارد. بررسی محتوا برای ثبت معانی و مفاهیم کیفی ورزش پیلاتس به کار برده میشود. برای تاکید طبقه بندی های محتوا و تجهیزات و اصول سنتی پیلاتس، فراوانی محاسبه میشود. سپس فراوانی مقالات از نظر آماری با سلامت شرکت کنندگان و آنهایی که مبتلا به کمر درد هستند مقایسه میشوند.
کلیدواژه: پیلاتس، درد کمر کم، ورزش
تربیت بدنی 1. تناسب اندام و ارتقای بهداشت روانی
تناسب اندام و ارتقای بهداشت روانی توماس جی پلنت دانشگاه استنفورد و جودیت رودین دانشگاه ییل
توجه زیادی به ارتباط بین آمادگی جسمانی و سلامت روانی شده است.هدف این مطالعه بررسی پیشرفت های اخیر در ورزش رو به رشد و ادبیات سلامت روانی و کشف راه های جدید برای تحقیقات آینده می باشد. مطالعه حاضر بر پژوهشی تمرکز می کند که ارتقای سلامت روان و رفاه در میان جمعیت غیربالینی را از سال 1980 مورد بررسی قرار می دهد. چهار منطقه عملکرد روانی عبارتند از : 1- تندرستی روانی و خلق و خوی ، 2- شخصیت و خودباوری ، 3- پاسخ دهی به استرس های فیزیولوژیکی و 4- شناخت. به نظر می رسد ورزش به بهبود خلق و خو و سلامت روانی به عنوان ارتقادهنده ی خودباوری و عزت نفس کمک می کند. ورزش به نظر می رسد برای عملکرد شخصی کمی مناسب باشد.علاوه بر این پشتیبانی تجربی مختلفی وجود دارد که پیشنهاد می کند ورزش بر پاسخ دهی به استرس و عملکرد شناختی اثر می گذارد. هر چند بهتر است تحقیق طراحی شود و رویه های موجود هم مورد نیاز است.نظریه ها در مورد ارتباط بین ورزش و عملکرد روانی ، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده ارائه می دهد. توجه زیادی به نقش آمادگی جسمانی و ورزش در ارتقای سلامت روان و رفاه شده است. مقالات متعددی در مطبوعات حرفه ای و عمومی در ستایش فضایل ورزش بدنی منتشر شده است.
تربیت بدنی 8. تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانان
تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی لیپیدها و لیپوپروتئین ها خون در کودکان و نوجوانانچکیدههدف مقاله زیر توصیف آن چه که در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان در لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر می دانیم، می باشد: مجموع کلسترول (TC)، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و تری گلیسیرید (TG). تنها تحقیقاتی که حالت، توالی، طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند، در این بررسی گنجانده شده اند. نتایج تحقیقات بررسی شده دو پهلو بوده اند. قطعا تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی سطح لیپید و لیپوپروتئین خون کودکان و نوجوانان نورمولیپیدمیک دو پهلو بوده است. از چهارده تحقیق بررسی شده، شش تحقیق شاهد تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون بوده اند و چهار تحقیق شاهد هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون نبوده اند و یک تحقیق شاهد تاثیر منفی بر روی HDL-C بود، اما شاهد ارتقای کلی در نمایه لیپید و لیپروپروتئین به خاطر کاهش در نسبت TC/HDL بود. به نظر می رسد که مشکلات روش شناسی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرینات ورزشی توانایی ارایه یک نظر جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری که تمرینات ورزشی بر روی سطوح لیپید خون در کودکان نورمولیپیدمیک دارد را سلب می کند. بخش اعظم نقص های طرح تحقیق را می توان به یک یا دو مورد از موارد زیر ارتباط دارد: تعداد کم سوژه ها در هر تحقیق، تعداد کم دختران یا عدم وجود آن ها، گنجاندن دختران و پسران در گروه سوژه ها، گنجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در سوژه ها، تمرینات ورزشی که به طورکافی شدت ورزش را کنترل نمی کردند، دوره های تمرین ورزشی که بیش از هشت هفته به طول نمی انجامید و مطالعات تمرین ورزشی که ک حجم ورزشی کافی برای ایجاد تغییر نداشت. در حالت ایده ال تحقیقات آتی باید بر روی مطالعات بلندمدتی تمرکز کند که تأثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستانی تا بزرگسالی را بررسی کند. کلیدواژه: عوامل ریسکی قلبی و عروقی، کودکان، نوجوانان، تمرینات ورزشی هوازی.
تربیت بدنی 11. تناسب اندام و ارتقای بهداشت روانی
تناسب اندام و ارتقای بهداشت روانی
توجه زیادی به ارتباط بین آمادگی جسمانی و سلامت روانی شده است. هدف این مطالعه بررسی پیشرفت های اخیر در ورزش رو به رشد و ادبیات سلامت روانی و کشف راه های جدید برای تحقیقات آینده می باشد. مطالعه حاضر بر پژوهشی تمرکز می کند که ارتقای سلامت روان و رفاه در میان جمعیت غیربالینی را از سال 1980 مورد بررسی قرار می دهد. چهار منطقه عملکرد روانی عبارتند از : 1- تندرستی روانی و خلق و خوی ، 2- شخصیت و خودباوری ، 3- پاسخ دهی به استرس های فیزیولوژیکی و 4- شناخت. به نظر می رسد ورزش به بهبود خلق و خو و سلامت روانی به عنوان ارتقا دهنده خودباوری و عزت نفس کمک می کند. ورزش به نظر می رسد برای عملکرد شخصی کمی مناسب باشد.علاوه بر این پشتیبانی تجربی مختلفی وجود دارد که پیشنهاد می کند ورزش بر پاسخ دهی به استرس و عملکرد شناختی اثر می گذارد. هر چند بهتر است تحقیق طراحی شود و رویه های موجود هم مورد نیاز است. نظریه ها در مورد ارتباط بین ورزش و عملکرد روانی ، پیشنهاداتی برای تحقیقات آینده ارائه می دهد. توجه زیادی به نقش آمادگی جسمانی و ورزش در ارتقای سلامت روان و رفاه شده است. مقالات متعددی در مطبوعات حرفه ای و عمومی در ستایش فضایل ورزش بدنی منتشر شده است. رونق اقتصادی ورزش سال 1970 شاهد افزایش قابل توجه در تعداد افراد مشغول بود از جمله ورزش هوازی ، مانند رقص در حال اجرا و هوازی ( کوپر 1982 ). شوق ورزش که به سال 1990 بر می گردد، تجارت دلاری چندین واحدی ست.باشگاه های سلامت، تناسب اندام ، برنامه های ویدئویی و ... از سال 1980 وجود داشتند. کسب و کارهای متعددی در ایالات متحده بعضی از برنامه ها را برای ارتقای آمادگی جسمانی در بین کارکنان اجرا کرده اند ( فالکن برگ 1987 ). آنها از عضویت پرداخت شرکتی در محدوده بهداشت اختصاصی و باشگاه تناسب اندام برای تکمیل امکانات محیط کار طبقه بندی می شوند .
تربیت بدنی 4. پیری ، ظرفیت عملکردی وآموزش تمرین برونگرا
پیری ، ظرفیت عملکردی و آموزش تمرین برونگراچکیده افزایش سن یک فرآیند چند عاملی است که در نهایت باعث کاهش در عملکرد فیزیولوژیکی ما و کاهش بهداشت ، کیفیت زندگی و استقلال افراد مسن می شود. .ورزش مشارکتی به عنوان راهی برای کاهش اثرات پیری از طریق حفظ پارامترهای فیزیولوژیکی شناخته می شود. ورزش برونگرا مدلی است که می تواند توسط افراد مسن ، با توجه به توانایی عضله در ترکیب تولید نیروی بالای عضلات با هزینه کم انرژی بکارگرفته شود. .با این حال ممکن است خطر آسیب عضلانی قبل از این که عضلات قادر به انطباق باشند وجود داشته باشد .بخش اول این مطالعه ، روند پیری و چگونگی کاهش ظرفیت هوازی ، قدرت عضلانی و تحرک عملکردی را توصیف می کند.بخش دوم ، ورزش برونگرا و آسیب عضلات ، و اثرات مکرر را برجسته می سازد. بخش نهایی به بررسی مداخلات ورزش برونگرا می پردازد که توسط افراد مسن با تمرکز بر تغییرات در تحرک عملکردی تکمیل می شود.در نتیجه، ورزش استقامتی برونگرا یک روش پتانسیلی است که می تواند در افراد مسن برای بهبود قدرت عضلانی ، ظرفیت هوازی و توانایی عملکردی کاربردی بکار گیرد. با این حال ، تحقیقات بیشتر برای ارزیابی اثرات بر ظرفیت هوازی و نسخه مناسب برای ورزش استقامتی برونگرا مورد نیاز است.کلمات کلیدی: ورزش برونگرا ، توانایی عملکردی ، قدرت عضلانی ، ظرفیت هوازی ، آسیبهای عضلانی .