کتاب « جنگ و صلح» نوشتهی نویسندهی مشهور قرن نوزدهم « لئو تولستوی» و
ترجمهی «سروش حبیبی» است. تولستوی در این رمان شرححال پنج خانوادهی روسی
به نامهای واسیلی کوراگین، کنت رستوف، کنت بزوخف، کنت بالکونسکی بزرگ و
آنا میخاییلونا، در اوج حملهی ناپلئون به روسیه و جنگ و آتشسوزی در مسکو
را روایت میکند. شخصیتپردازی قهرمانهای بسیار زیاد این رمان برجسته با
جزئیات و زیبایی حکایت از توانایی تولستوی در نوشتن یک شاهکار ادبی دارد.
«استراخوف» که منتقد روسی که از دوستان تولستوی نیز است، درباره «جنگ و
صلح» اینگونه نوشته است:«جنگ و صلح، تصویر کاملی از زندگی بشری است. تصویر
کاملی از روسیه آن زمان است، تصویر کاملی از همهچیزهایی است که در آنها،
مردم سعادت و عظمت، اندوه و خواری خود را مییابند. این است جنگ و صلح».
این رمان چه به لحاظ ادبی و چه به لحاظ تاریخی جز ارزشمندترین رمانهای
جهان است. رمانهای «آناکارنینا» و «مرگ ایوان ایلیچ» از دیگر آثار خواندنی
این نویسندهی بزرگ هستند.