منشا تکاملی ژنهای پدر و مادر چکیده تکامل ژن اساسا از مدتها پیش به عنوان مکانیسم های تکراری و بازآرایی شناخته شده است. هر اصل و نسب تکاملی ژن های پدر و مادری را فرا می گیرد که فاقد کروموزوم های همولوگ در اصل و نسب دیگرند و نیز باید به این نکته اشاره نمود که منشأ تکاملی به درستی شناخته نشده است. ژن های پدر و مادر از فرآیندهای تکراری و بازآرایی حاصل از واگرایی سریع ایجاد می شوند. اما، تکامل نو حاصل از نواحی ژنومی بدون کدگذاری به عنوان یک مکانیزم مهم دیگری شناخته شده است. این فرآیند برای فرآهم آوردن مواد خام جهت تکامل عملکردهای جدید ژن در نظر گرفته می شود. حمایت پرشور Susumu اوهنو از ژن و ژنوم تکراری به عنوان مکانیزم اصلی برای ایجاد منشأ تکاملی از مدتها پیش در زمینه ی ایجاد ژن مطرح بوده است. در این رابطه، مدلی توسط François Jacob شرح داده شد که او یک تکامل مصنوعی شبیه سازی نمود و به این نتیجه رسید که ایجاد توالی های نوکلئوتیدی کاملا جدید نمی تواند در ایجاد اطلاعات جدید اهمیت داشته باشد. در یک پژوهش برجسته، کینگ و ویلسون به این نکته اشاره نمودند که تضاد کامل میان نرخ تکامل مولکولی و ارگانیسمی در شیوع تغییرات متداول و نه تکامل عملکردهای جدید ژن در اصل و نسب متغیر رشد می یابد. بسیاری از پیش گویی هایی حاضر توسط داده های حاصل مورد تأیید واقع شده اند.