TQM ( مدیریت کیفیت فراگیر )

-1 منظور از TQM ( مدیریت کیفیت فراگیر ) با ایجاد کایزن چیست ؟

منظور از مدیریت کیفیت فراگیر (TQM) با ایجاد کایزن بیان روشمند راهکارهای
( روش شناسی ) لازم برای اعمال موفقیت آمیز کنترل ژاپنی ، TQC یا CWQC ، است. عمل به این راهکارها و روشها ، در جنبه های مختلف کسب و کار بطور سازگار به کایزن می انجامد .

ابتدا لازم است دو عبارت TQC ( کنترل کیفیت فراگیر ) و CWQC ( کنترل کیفیت سراسری شرکت ) را که قابل جایگزینی با هم هستند ، بدانیم چیست ؟

TQM ( مدیریت کیفیت فراگیر ) ، که برای بیان مفاهیم و فعالیتهای کنترل کیفیت ژاپن به کار می رود ، از اصطلاحات TQC و CWQC شایسته تر می باشد . مفهوم TQC گسترده است و معمولاً بصورت زیر تعریف می شود : « TQC مجموعه ای از روشها و وسائل است که بر مبنای آن می توان کالا یا خدمات را بطور اقتصادی چنان تولید کرد که خواسته های مشتری را محقق گرداند .» (JIS Z8101-1981)

استقرار موثر TQM نیاز به مشارکت تمام کارکنان سازمان دارد که مشتمل است بر : مدیریت عالی ، مدیران ، سرپرستان ، کارگران کارگاهها و کارکنان اداری در تمام
حوزه های سازمانی از جمله در تحقیق و توسعه ، تولید ، بازرسی ، خرید ، فروش ، خدمات بعد از فروش و اداری ( کارگزینی ، حسابداری ، مالی ، حقوقی و غیره ) . TQC که با شرح فوق انجام پذیرد CWQC نامیده می شود .

قبل درک است که ، استقرار استانداردهای جدید یا تجدید نظر در استانداردهای موجود ، برای تثبیت نتایج کایزن باید پیگیری شود ، که این پایه چرخه PDCA بعدی را شکل می دهد . در فعالیتهای ایجاد کایزن ، باید استانداردها را در دامنه وسیعی از موضوعات در نظر داشت که نه تنها استانداردهای مهندسی ، تولید و بازرسی بلکه
رویه های اجرایی ، دستورالعملها و قواعد مربوط به تمام بخشهای کسب و کار را نیز در بر می گیرد .

TQM با ایجاد کایزن ، به دنبال بیان روشنمند چگونگی برخورد با تفاسیر غلط و (یا) موانع استقرار TQM بر مبنای تجارب گسترده حاصل از استقرار عملی TQM است . ویژگی مهم دیگر TQM با ایجاد کایزن ، بسط انعطاف در معماری TQM برای تحقق آن در تمامی سازمانها با اندازه های مختلف ، در ژاپن و در هر کشور دیگر می باشد .

2-2 ابهامات و مشکلات در آسان سازی TQM

مفاهیم و اهداف بکارگیری TQM آنقدر گسترده و کلی است که اغلب ابهامات و موانعی برای فهم TQM به وجود می آورد . این موضوع به عنوان یک واقعیت ، بالاخص در شرکتهای کوچک و متوسط ژاپن و دیگر کشورها مشاهده شده است . نمونه هایی از این قبیل ابهامات مربوط به فهم TQM را در ذیل بر می شماریم . اینها همگی سدی برای آسان سازی TQM هستند .

1- ما برای TQM وقت کافی نداریم . این صرفاً یک شغل اضافی است که به کار عادی روزانه مان اضافه شده است .

2- ما به یادگیری ، مطالعه یا تمرین TQM نیاز نداریم ، زیرا دانش فنی (حرفه ای) و تخصص منحصر بخود را داریم . TQM ، کاری برای انجام در ارتباط با دانش حرفه ای ، مهارتها و تکنولوژی خاص ندارد .

3- TQM فقط در کارخانه های تولیدی یا کارگاهها استقرار می یابد و ارتباطی به کارهای دفتری و اداری نظیر حسابداری ، مالی ، نیروی انسانی ، حقوقی ، فروش ، یا خدمات پس از فروش ندارد .

4- TQM منحصر به سطوح بالا بوده و فقط برای مواقعی می باشد که ابزارهای آماری به خوبی به کار گرفته شده اند و ( یا ) وقتی که فعالیتهای استانداردسازی بطور جدی عملی شده اند .

5- برای حصول اطمینان بیشتر در کیفیت محصول ، بازرسی های سختگیرانه بیشتری ( در ورودی ، دریافت ، در فرآیند و خروجی ) لازم است .

6- منظور از استقرار TQM ، به طور ساده مشارکت کارکنان در گروههای کیفیت و در برنامه های پیشنهادی است .

7- مدیریت همیشه به دنبال نتایج ملموس ، سریع و کوتاه مدت است . در مواقعیکه نمی توان سریعاً نتایجی را انتظار داشت ، TQM فایده ای ندارد .

8- اقدام برای حل مشکلات با از بین بردن معایب کامل می شود . اقدام برای جلوگیری از تکرار دوباره همان مشکل ، باید توسط افراد دیگری انجام شود .