پزشکی 31. Dermatitis herpetiformis ، قسمت 1 : اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی

Dermatitis herpetiformisقسمت 1 : اپیدمیولوژی، پاتوژنسیس و معاینه بالینی
(Dermatitis herpetiformis (DH نوعی بیماری اتوایمون است که با حساسیت گلوتن ارتباط دارد و همچنین  یک ارتباط واضح و روشن با بیماری سلیاک دارد. هر دو وضعیت تحت کلاس 1 gA موجود در پوست تعدیل می شوند. پیشرفت بیماری DH اساسا زمینۀ ژنتیکی دارد . اما عوامل محیطی نیز اهمیت خود را دارند. در افراد جوان معمولاً پوست کنی ایجاد می شود؛ به گونه ایی که خارش های شدید منجر به تخریب و از بین رفتن ضایعات اولیه می گردد. ما با توجه به تجربه ایی که از DH داریم و همین طور با توجه به مطالعات و بررسی های جامع موجود، بر آن شدیم تا یک بررسی بروز و تازه ، پیرامون اپیدمیولوژی DH، پاتوفیزیولوژی و معاینه بالینی ارائه دهیم.
کلید واژه ها : بیماری بولوس اتوایمون، بلیستر، بیماری سلیاک، Dermatitis herpetiformis ؛ گلیادین؛ آنتروپاتی حساس به گلوتن، آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ2؛ آنتی ژن لوکوسیت انسانی DQ8؛ ترانس گلوتامیناز.

دندان 12. هالیتوزیس: اپیدمیولوژی، اتیولوژی، درمان

‏هالیتوزیس: اپیدمیولوژی، اتیولوژی، درمان چکیده‏هالیتوزیس یا بدبویی دهان وضعیت نامطلوبی است که می تواند موجب محدودیت های اجتماعی فرد مبتلا گردد. گزارشات رسیده از سراسر دنیا نشان می دهد هالیتوزیس با شدت متوسط مشکل شایعی است اما شیوح موارد شدید کمتر میباشد و تقریبآ به 5% از جمعیت محدود می شود. از نظر اتیولوژی، هالیتوزیس با حضور مواد بدبو در هوای بازدم بویژه ترکیبات سولفور فرّار یا VSC (ترکیبات سولفور فرّار) تولید شده توسط باکتریها ارتباط دارد. حس بویایی روش استاندارد برای تشخیص این مشکل است. معالجه عمدتا از طریق روشهای دهانی بویژه درمان پریودنتال و توصیه های بهداشت دهانی بویژه بهداشت زبان انجام می گیرد. در صورت عدم موفقیت درمانهای اولیه، مراجعه به متخصص الزامیست.