در زمان ایران باستان، منطقه شمال خراسان به عنوان بخشی از حکومت مرکزی ایران و زیر نظر سرزمین های ساتراپ نشینی پارت اداره می شد، و مردمی با اصالت سکاها که به سکاهای خراسان در تاریخ مشهورند، در این منطقه زندگی می کردند.