ادراک مفهوم خداوند در افراد، بر بهداشت روان آنها
تاثیر دارد برای مثال تاکید بر خداوند به عنوان یاری دهنده ای قدرتمند، تاثیر
مثبتی بر مقابله کودکان و بزرگسالان با بیماری های مزمن و مرگ دارد (نصیرزاده
و همکاران، 1386). رابطه انسان با خدا رابطه ای بسیار قدیمی و فراگیر است و در همه
ادیان نیز همواره از رابطه انسان با خدا و لزوم تنظیم و هدایت آن صحبت شده و به
عنوان عالی ترین نوع پرستش یاد شده است، اسلاتر (2005) بیان می کند که پژوهشگران
معتقدند ارتباط انسان با خدا و دلبستگی وی به خدا موضوعی اولیه است؛ بگونه ای که
این دلبستگی از تداوم الگوهای ایجاد شده در رابطه با دلبستگی کودک- والد و تسری آن
به دیگر انواع رابطه (از جمله خدا) پدید آمده است (چین آوه و طباطبائی، 1395).
بر این اساس نوع ارتباط افراد با خدا می تواند بر مبنای نوع ارتباط آنها با والدینشان شکل گیرد (صادقی و همکاران، 1393). مذهب به عنوان یک محافظ در برابر فشارهای روانی عمل می کند. با اینکه رابطه بین مذهب و معنویت از یک طرف و مذهب و سلامت روانی از سوی دیگر، چندوجهی پیچیده است ولی می توان گفت رابطه مذهب و سلامت روان بر ابعاد مختلف عملکرد فرد تاثیر می گذارد (عسگری و صفرزاده، 1392).
پیشینه داخلی (نمونه)
رضایی شهسوارلو و همکاران (1395) در پژوهشی به این نتیجه رسیدند که تفاوت معناداری بین نمره رضایت از زندگی مردان و زنان دیده شد. بین میانگین نمره سلامت معنوی و نگرش مذهبی در دو جنس تفاوت معناداری وجود نداشت. ارتباط معناداری بین رضایت از زندگی با سلامت معنوی و نگرش مذهبی عاطفی با رضایت از زندگی مشاهده شد.
پیشینه خارجی (نمونه)
لان
فردی و همکاران (2014) در پژوهشی به این نتیجه رسیدند که بین مذهب و سلامت معنوی
با کیفیت زندگی بیماران اسکیزوفرن رابطه ضعیفی وجود دارد.
به اعتقاد استاک و کپوساکا (2011)، دریافتند که به دو دلیل مذهب در پیشگیری و درمان خودکشی موثر است اول اینکه، مردم از عضویت در یک گروه مذهبی به عنوان یک حمایت کننده اجتماعی بهره مند می شوند و دوم اینکه، با برخورداری از دانش مذهبی درباره عوامل محافظت کننده در مقابل خودکشی، میزان افکار خودکشی کاهش می یابد.
عنوان مقاله: اثر اعتقادات دینی بر سلامت روح و روان
قالب فایل: WORD
تعداد صفحات: 9 صفحه
فهرست مطالب:
● مقدمه
● در جستجوی معنویت از یادرفته
● یک متر برای اندازهگیری دینداری
● تضرع یا افسردگی؟
● آرامش در پناه معنویت
● مطالعات ایرانی
● چند سؤال
●مقدمه
آیا شما فکر میکنید افرادی که مذهبیترند یا اخلاق بهتری دارند یا به مسائل معنوی و عرفانی بیشتر توجه دارند، کمتر بیمار میشوند؟
مثلاً کمتر سکته میکنند یا اگر سرطان بگیرند، بهتر درمان میشوند یا اصولاً طول عمرشان بیشتر از بقیه افراد است؟ فکر میکنید دعا چگونه میتواند در بهبود بیماری موثر باشد؟ آیا به رابطه بین توکل، صله رحم، راستگویی، نماز خواندن و آرامش روانی فکر کردهاید؟
اینها همه سؤالاتی است که موضوع بحث صاحبنظران در نشست علمی سلامت و معنویت را تشکیل میدهد؛ نشستی که سیام تیرماه ۸۶ در سالن اجتماعات پارک نظامی گنجوی در تهران و به همت مرکز تحقیقات فرهنگی شهرداری، برگزار شد.
این نشست علمی دو بخش داشت، یکی بخش مفاهیم که بیشتر به اصول و تعاریف معنوی و دینی میپردازد و دوم بخش بیولوژی که به طور اختصاصی به رابطه سلامت و معنویت و شواهد به دست آمده در اینباره میپردازد. مهمترین موضوعات طرح شده در این نشست را مرور میکنیم.
ابتدای جلسه دکتر بوالهری از اهداف همایش میگوید و در مرحله بعدی، دکتر مؤذن، مشاور شهردار، از اهمیت برگزاری چنین همایشهایی و این که معنویت کاذب را نباید به جای معنویت راستین گرفت؛ معنویتی که در آن به احساسات و تجربههای شخصی بیشتر توجه میشود تا نقش خدا و یک نیروی برتر.
در بخش اول نشست، دکتر سید احمد واعظی، اشاره میکند که سازمان جهانی بهداشت، از سال ۱۹۹۸، حتی قبل از این که اهداف بهداشت برای همه تا سال۲۰۰۰ را بررسی و ارزیابی کند، متوجه شده بود که از این به بعد کارش فقط پیشگیری از بیماریهای عفونی و حتی بیماریهای غیرواگیر نیست.
دکتر واعظی اشاره میکند که مفاهیمی مثل «ارتقای سلامت» تنها به نبود بیماری اکتفا نمیکند؛ بلکه باید تلاش کرد که فرد از وضعیت فعلی خود یک قدم بهتر و بالاتر رود و اصطلاحاً در مسیر بهتر شدن پیش برود و این همان چیزی است که با اتکا به معنویت قابل دسترسی است. به این ترتیب سلامت، رفاه کامل از نظر جسمی، روانی، اجتماعی و همچنین معنوی تعریف شد.
از آنجا که پیش از شروع هر بحثی، لازم است مفاهیم مورد استفاده در آن به خوبی تعریف شود تا بحث به نتیجه برسد، دکتر واعظی در ادامه، به تعریف مفاهیم ۵ گانه مورد استفاده در بحث پرداخت و تعریفی از آنها، یعنی از دین، معنویت، انسانیت، عرفان و اخلاق، ارائه کرد....