نخستین عامل سرنوشت ساز در تربیت ، مربی است. انسان همواره به مربی نیاز دارد و برای شکل دادن شخصیت خود نمونه و سرمشق می طلبد. این نیاز و طلب در فطرت ریشه دارد. عامل فطری این امر از یک سو نقص انسان است و از سوی دیگر عشق او به کمال، انعطاف پذیری، تقلید، همانندسازی و قهرمان جویی که به موجب آن فرد می کوشد خود را با چهره هایی که در نظرش از والایی و برتری برخوردارند تطبیق دهد. این ویژگی برای جوانان 20 تا 25 ساله از اهمیت بیشتری برخوردار است و همین امر مسأله تربیت اخلاقی را برای این دوره ی حساس جدی تر مطرح می سازد. اگر از چنین زمینه های روانی درست بهره گیری شود، شخصیت اخلاقی جوانان شکل خواهد گرفت......