درس هایی که در هیچ مدرسه ای یاد نمی دهند!
همگی ما همزمان با تحصیل در مدارس ، درسهایی از زندگی نیز می آموزیم که هردوی آنها مهم است .مشکلاصلی این است که زندگی قبل از ما هم جریان داشته و ما را هم مانند دیگران در مسیرش با خود می برد و ایندر حالی است که ما تازه در ابتدای یادگیری و کسب معلومات لازم برای زندگی هستیم و تنها امیدواریم کهروزی به همه ی جوانب دست پیدا کنیم ، پس بطور منطقی دانش ما همیشه عقب تر از زندگی است. الان بیستو چند سال دارم و گاهی با خود به این فکر می کنم که چرا برخی چیزها را زودتر یاد نگرفته ام. به این فکر می کنمکه چه می شد اگر این قوانین و درس هایی را که پس از سال ها فرا گرفتم را در کنار دروس شیرین دورانراهنمایی و یا حتی شاید دبیرستان می آموختم؟!در اینجا به درسهایی از زندگی اشاره کرده ایم که براحتی می توانید از آنها بهره بگیرید و شاید در هیچ کلاسدرسی مطرح نشود . لطفا با من همراه باشید!
چرا باید خلاقیت را یاد بگیریم
تصور غالب ما این است که فکر کردن کاری ندارد لحظه ای بنشین اندکی تمرکز کن روی موضوع و تمام!اما این یک تصویر ساده و شاید کاریکاتوری از فکر کردن باشد.کسی انکار نمی کند که با تمرکز بر موضوع و فکر کردن به آن اتفاقی به اسم تفکر می افتد.بحث بر سر نتیجه ی آن است.بسیاری دیدیم آدم هایی را که ساعت ها به موضوعی می اندیشند اما نتیجه ی چندانی ندارد.در روزگاری که انسان به دنبال نتیجه ی دلخواه با کمترین زمان است، ساعت ها فکر کردن-تازه اگر متمرکز بر آن باشیم- چه جایگاهی دارد؟
همیشه باید توجه داشته باشیم وقتی مهارتی را یاد می گیریم باید از آن استفاده کنیم و مدام آن را تمرین کنیم تا تبدیل به عادت ما بشود.عادت واره شدن یک عمل موثر بسیار می تواند ما را جلو بیندازد. هرگاه در حل مسئله یا رسیدن به پاسخ سوالی بودید اوال پاسخ صحیح را پیدا کنید و بعد پاسخ صحیح را کنار بزنید و به دنبال راه های جانشین آن باشید.شک نکنید این یک راه،یک شروع خوب برای به کار انداختن فکر شماست.
هر حرکت خالقانه ای خود یک تغییر به حساب می آید.به این معنا که شما تغییری را در فضایی ایجاد کرده اید که تا قبل از آن وضع به گونه ای دیگر بود.پس شما الگو های و !کلیشه های جا افتاده ی محیط را کنار زده اید و طرحی نو در انداخته اید.
ایده هایتان را در کوره ی تجربه بپزید و اجرا کنید.در برابر مقاومت های دیگران با صبوری راه خود را ادامه دهید.
46 جلد کتاب اثر زنده یاد احمد کسروی
ما نیک آگاهیم که حیدر عمو اوغلی ها و علی مسیوها و شریف زاده ها و میرزا جهانگیرهاکه به آن جنبش پرداخته بودند، از حال گرفتاری های ایران در میان همسایگان نیرو مند و آزمند، نا آگاه نمی بودند و در راه استقلال و آزادی این کشور به هر گونه جانفشانی آماده می بودند. آنها در یک جا اشتباه می کردند ، از گرفتاری ها و آلودگی های توده ها نا آگاه می بودند و می پنداشتند اگر ریشه استبداد کنده شود و قانون اساسی به کار افتد ، توده مردم به راه پیشرفت می افتند، در حالی که درد اصلی ، جهل و ناآگاهی مردم بود .