ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﺳﺎزﮔﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ(SAS)

ﻣﻘﻴﺎس ﺳﺎزﮔﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻳﻚ ﻣﻘﻴﺎس ﺑﺮآﻳﻨﺪ ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ درﻣﺎن داروﻳﻲ و روان درﻣﺎﻧﻲ ﺑﻴﻤﺎران اﻓﺴﺮده ﻃﺮاﺣﻲ ﺷﺪه اﺳﺖ. در ﺣﺎل ﺣﺎﺿﺮ از اﻳﻦ ﻣﻘﻴﺎس ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﺳﺎزﮔﺎری ﺑﻴﻤﺎران و اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده ای اﺳﺘﻔﺎده ﻣﻲ ﺷﻮد. ﻣﺒﻨﺎی ﻧﻈﺮی و ﻣﺤﺘﻮای ﻋﺒﺎرات ﺑﻪ ﻛﺎررﻓﺘﻪ در آزﻣﻮن از ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺳﺎﺧﺖ دار و ﻧﻤﺮه ﮔﺬاری ﺷﺪه  ﮔﺮﻟﻨﺪ ﺑﺮای ارزﻳﺎﺑﻲ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری و ﻣﻄﺎﻟﻌﺎت ﺗﺠﺮﺑﻲ اوﻟﻴﻪ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﻲ ﻛﻞ و وﻳﺴﻤﻦ در ﺳﺎل 1999 ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ.  اﻳﻦ ﻣﻘﻴﺎس رواﺑﻂ ﺑﻴﻦ ﻓﺮدی را در ﻧﻘﺶ ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺷﺎﻣﻞ اﺣﺴﺎﺳﺎت ،رﺿﺎﻳﺖ،اﺧﺘﻼف و ﻋﻤﻠﻜﺮد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ.ﺳﺎﺧﺘﺎر آزﻣﻮن دو ﺑﻌﺪ ﻣﺠﺰا را ﻧﺸﺎن ﻣﻲ دﻫﺪ: 6 ﺣﻮزه ﻧﻘﺸﻲ( ﻣﺎﻧند: ﻛﺎری،ﺧﺎﻧﻮادﮔﻲ) و 5 ﺑﻌﺪ از ﺳﺎزﮔﺎری ﻛﻪ ﺑﺮای ﻫﺮ ﻛﺪام از ﺣﻮزه ﻧﻘﺶ ﻫﺎ( ﻣﺘﻨﺎﺳﺐ ﺑﺎ ﻧﻘﺶ) اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﻣﻘﻴﺎس ﺳﺎزﮔﺎری اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ در اﺑﺘﺪا ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ  ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﺗﻬﻴﻪ و ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻳﻚ آزﻣﻮن ﺧﻮدﺳﻨﺠﻲ ﺗﺒﺪﻳﻞ ﺷﺪ، ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻮد ﺳﻨﺠﻲ از ﻟﺤﺎظ ارزان ﺑﻮدن ﺑﺮای ﻣﺠﺮی  ﺳﻮدﻣﻨﺪ اﺳﺖ و ﻫﻢ ﭼﻨﻴﻦ ﺳﻮءﮔﻴﺮی ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻛﻨﻨﺪه در آن اﺛﺮ ﻧﺪارد. ﻧﺴﺨﻪ ﺧﻮدﺳﻨﺠﻲ ﺑﻪ وﺳﻴﻠﻪ ﭘﺎﺳﺦ دﻫﻨﺪه ﺗﻜﻤﻴﻞ  ﻣﻲ ﺷﻮد اﻣﺎ ﺧﻮﻳﺸﺎوﻧﺪان وی ﻧﻴﺰ ﻣﻲ ﺗﻮاﻧﻨﺪ آن را ﺗﻜﻤﻴﻞ ﻛﻨﻨﺪ.